Gezond comfort?

In dit kader werd onder meer gewerkt met focus groups: groepsinterviews met een streekproef uit de aanbieders van Natuurhuisjes. Aan hen werd een prototype van het scoringsinstrument voorgelegd. Vooral in de sessie waaraan niet alleen Nederlandse, maar ook Duitse en Belgische eigenaren deelnamen vond een interessante discussie plaats. Het ging over de balans tussen het aanbieden van luxe en comfort enerzijds en het minimaliseren van de impact op de natuur/biodiversiteit anderzijds. Een deelnemer sprak zelfs over “die mensen uit de stad die (minstens) evenveel luxe en comfort verwachten in hun vakantiehuis als thuis, en voor wie de natuur slechts een ‘mooi decor’ is moeten hun vakantiehuis maar op een andere site zoeken!”, waarop een andere deelnemer aangaf dat hij de flinke investeringen die hij had gedaan in zijn vakantiehuis wel wilde kunnen terugverdienen, en dat ‘de natuurliefhebber’ voor hem een belangrijke doelgroep is.

Kernvraag die uit de discussie naar voren kwam: heb je als aanbieder het lef de mogelijkheden van je gasten te begrenzen, hen bewust te maken van de natuurlijke omgeving waarvan ze deel uitmaken, kortom aan customer education te doen? En zo ja: hoe pak je dat dan aan. Helaas kwam er op dat moment – ook omdat de bijeenkomst primair over het scoringsinstrument ging – geen éénduidig antwoord op die vraag. Wel heeft CELTH in de aanbevelingen naar Natuurhuisje opgenomen deze discussie met de eigenaren verder te voeren.

Maar daarmee was voor mij persoonlijk de kous niet af. De vraag bleef in mijn hoofd rondspoken: hoe kun je gasten ‘opvoeden’ zonder hen af te schrikken om bij je te boeken? Ik kwam er niet uit.

Totdat ik deze zomer, min of meer bij toeval, in het grootste en bekendste kuuroord van Duitsland belandde: Bad Kissingen. Dit bijzondere stadje in het noorden van Beieren (niet ver van Würzburg) bleek tot mijn verrassing sinds juli 2021 deel uit te maken van Unesco Werelderfgoed: Historische Kuuroorden in Europa. Een indrukwekkende lijst van ‘Thermen’, waarop prijken: Spa (B), Vichy (F), Montecatini (I), Baden bei Wien (A), Bath (UK), drie plaatsen in Tsjechië en drie in Duitsland. Waaronder dus Bad Kissingen. Wat dat te maken heeft met bovenstaande vraag? Ik ontdekte hier het concept gezondheidstoerisme. En dat concept helpt misschien een antwoord te vinden: een gezond mens in een gezonde omgeving.

Wat velen in Nederland wellicht onbekend is, is dat dat Kurcultuur in Duitsland springlevend is. Dat wordt mede ingegeven doordat in het zorgsysteem (dus ook bij de zorgverzekeraars) is ingebouwd dat na grote medische ingrepen een herstelkuur – vaak van enkele weken - verplicht wordt gesteld. Zo verblijven honderden (ex)patiënten in deze stad om te herstellen, op krachten te komen. Ik kwam hier iemand tegen die vanuit Aurich – in het uiterste noordwesten van Duitsland – na een bybassoperatie verplicht naar Bad Kissingen werd gestuurd om te revalideren.

Allerlei wellness- en sportfaciliteiten, een cultuurprogramma met o.a. dagelijks wisselende live-muziek, beeldende kunsttentoonstellingen etc. zijn opgetuigd om te helpen bij de genezing. Dat alles in grote gebouwen in Victoriaanse stijl die met zorg zijn gebouwd. Maar niet in de laatste plaats wordt de helende kracht van natuur, rust en ruimte benut om het herstel te bevorderen. De beboste heuvels van de Rhön (tot plm. 1000 meter boven zeeniveau) maar ook de prachtige, ruime parken in het stadje zelf lenen zich goed voor (Nordic) wandeltochten en andere sportieve activiteiten. Maar ook om in alle rust te verblijven. En: de luchtkwaliteit is er hoog. In de zomermaanden en tijdens Feiertage zoeken Duitsers uit het hele land Bad Kissingen op om bij te komen van de hectiek van alledag in deze rustige, groene, cultuurrijke omgeving. Vakantie om gezond te blijven – of gezonder te worden. Gezondheidstoerisme dus. Natuurlijk kennen we in Nederland het concept ook: ‘Uitwaaien op de Wadden’, ‘Kom tot rust in de Achterhoek’… Maar een plek als Bad Kissingen lééft op gezondheid. Door een gezonde omgeving te bieden.

Terug naar Natuurhuisje. Het aspect gezondheid was nou precies wat ik miste in de discussie over comfort vs. natuurbehoud. Met andere woorden: we weten allemaal dat je af en toe terugtrekken in een rustige(r), natuurlijke omgeving goed voor je is. Hoort daar dan ook niet bij dat je de schone lucht aldaar ook schoonhoudt? Dat je geen lawaai maakt? Zodat het ook de volgende keer dat je er komt die omgeving net zo rustig en schoon is? Is dat geen goede ingang voor customer education?

Hoe zou je die ‘gastopvoeding’ kunnen aanpakken? Maak je bezoekers bewust(er) van de kwaliteiten van jouw omgeving, die ze in hun eigen streek niet of minder hebben. Waardoor ze daar tot rust kunnen komen, kunnen opladen. Gezond blijven. Wijs je gasten op hun verantwoordelijkheid voor de omgeving. Laat zien dat de natuur geen decor is, maar dat ze er deel van uitmaken. Zodat ze daar ook ‘iets voor over hebben’.

Net iets minder comfort, geen airco bijvoorbeeld? Of vragen om stilte vanaf 22 uur? Om rustzoekende buren én dichtbijgelegen natuur niet te verstoren… Zo wordt/blijft de mens gezond doordat de omgeving gezond is.

Ernst Jonker
Themamanager Vrijetijdsaanbod